Fatih Sultan Mehmed bir Anadolu seferi dönüşünde, Balıkesir'den geçiyordu. Hava oldukça sıcaktı. Herkes gibi bu sıcaktan Fatih Sultan Mehmed denasibine düşeni almıştı. Öylesine yorgundu ki! Kendisini bu halde gören bir köylü kadını bir tas içerisinde ona ayran ikrma etti. Fatih, ayranın üstündeki saman çöplerini üflüye üflüye ayranı içti. Sonrada kendisini bir ana şefkatiyle seyreden kadına:
"Allah razı olsun," dedi. Ama şu saman çöpleri ayranı birkerede içmeme engel oldu."
İhtiyar kadın Fatih'in bu sözlerine anne şefkatinin boyutlarını gözler, önüne seren, şu cevabı verdi:
"Oğul, ben ayranın üstüne onları kasıtla koydum. Sen uzak yoldan geliyorsun. Sonra terlemişsin de. Soğuk ayranı bir yudumda içersinde hasta olursun diye koydum. Hasta olmayasın diye böyle yaptım."
