Forumlar
Yeni Mesajlar
Forumlarda Ara
Medya Galeri
Yeni medyalar
Yeni yorumlar
Medya ara
Tarihçe
Tarihsel Olaylarınız
Neler Yeni
Yeni Mesajlar
Yeni medya
Yeni medya yorumları
New resources
Yeni Profil Mesajları
Son Etkinlikler
Kullanıcılar
Kayıtlı üyeler
Aktif Ziyaretçiler
Yeni Profil Mesajları
Profil Mesajlarında Ara
Giriş Yap
Kayıt Ol
Neler Yeni
Ara
Ara
Sadece başlıkları ara
Kullanıcı:
Yeni Mesajlar
Forumlarda Ara
Menü
Giriş Yap
Kayıt Ol
Uygulamayı Yükle
Yükle
Forumlar
OSMANLI TARİHİ
Kısa Yazılar
Osmanlı'nın Kul Hakkı Hassasiyeti
JavaScript devre dışı. Daha iyi bir deneyim için, önce lütfen tarayıcınızda JavaScript'i etkinleştirin.
Eski bir web tarayıcısı kullanıyorsunuz. Bu veya diğer siteleri görüntülemekte sorunlar yaşayabilirsiniz..
Tarayıcınızı güncellemeli veya
alternatif bir tarayıcı
kullanmalısınız.
Konuya cevap cer
Mesaj
<blockquote data-quote="ottoman" data-source="post: 211" data-attributes="member: 1"><p>[ATTACH=full]605[/ATTACH]</p><p></p><p>Osmanlı'da İnsanı merkez alan adâlet anlayışının kaynağı, hiç şüphesiz ki Kur’ân-ı Kerîm’dir. Îmandan neş’et eden “kul hakkı” hassâsiyeti, zulüm ve haksızlıklara karşı büyük bir engel teşkil etmiştir. Bu yüzden hiçbir zaman pâdişahlar ve idareciler, zulmü bir idâre metodu olarak benimsememişlerdir. Dolayısıyla da sistematik bir haksızlık ve kasıtlı bir adâletsizlik aslâ vukû bulmamıştır. Hasbe’l-beşer meydana gelen bâzı haksızlıklar ise hakîkat ortaya çıktığında derhâl cezalandırılmıştır.</p><p></p><p>Avrupa’da henüz “insan hakları”nın adı bile bilinmezken Osmanlı’da yaşanan “kul hakkı” hassâsiyeti, hiç şüphesiz ki İslâm’a bağlılığın muhteşem tezahürlerinden yalnızca biriydi.</p><p></p><p>Başta pâdişahlar olmak üzere bütün Osmanlı ordusunun “helâl lokma” husûsundaki dînî titizlik ve hassâsiyetleri de çok mühimdir. Onlar, “Haram yiyen harâmî olur.” düstûruyla hareket ederek “kul hakkı”ndan son derece ictinâb etmişlerdir.</p><p><strong></strong></p><p><strong>MISIR SEFERİ’NİN HİKÂYESİ</strong></p><p></p><p>Nitekim Mısır seferinde Yavuz Sultan Selîm Hân’ın, rûhunu saran bir endişe üzerine askerlerinin torbalarını, geçilen yerlerden koparılmış meyve var mı, yok mu diye hassâsiyetle kontrol ettirmesi ve:</p><p></p><p>Şâyet askerlerimin torbalarında, geçmiş olduğumuz yerlerden alınmış bir şey bulunsaydı, Mısır seferinden vazgeçecektim! demesi, çok meşhurdur.</p><p></p><p>Böyle cihangirler yetiştiren Osmanlı’da devlet idâresine istihkâk; -müslüman olmaya ilâveten- memur olacağı işe liyâkate bağlıydı. Bu liyâkati gösterenlerin, ırken hangi millete mensup olduklarına aslâ bakılmazdı. Liyâkatsizlere ise, toplumun menfaatini ferdin menfaatine fedâ etmemek için, devlet kapısı aslâ açılmazdı.</p><p></p><p>Kaynakça: Abide Şahsiyetleri ve Müesseseleriyle Osmanlı, Osman Nuri Topbaş, Erkam Yayınları</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="ottoman, post: 211, member: 1"] [ATTACH=full]605[/ATTACH] Osmanlı'da İnsanı merkez alan adâlet anlayışının kaynağı, hiç şüphesiz ki Kur’ân-ı Kerîm’dir. Îmandan neş’et eden “kul hakkı” hassâsiyeti, zulüm ve haksızlıklara karşı büyük bir engel teşkil etmiştir. Bu yüzden hiçbir zaman pâdişahlar ve idareciler, zulmü bir idâre metodu olarak benimsememişlerdir. Dolayısıyla da sistematik bir haksızlık ve kasıtlı bir adâletsizlik aslâ vukû bulmamıştır. Hasbe’l-beşer meydana gelen bâzı haksızlıklar ise hakîkat ortaya çıktığında derhâl cezalandırılmıştır. Avrupa’da henüz “insan hakları”nın adı bile bilinmezken Osmanlı’da yaşanan “kul hakkı” hassâsiyeti, hiç şüphesiz ki İslâm’a bağlılığın muhteşem tezahürlerinden yalnızca biriydi. Başta pâdişahlar olmak üzere bütün Osmanlı ordusunun “helâl lokma” husûsundaki dînî titizlik ve hassâsiyetleri de çok mühimdir. Onlar, “Haram yiyen harâmî olur.” düstûruyla hareket ederek “kul hakkı”ndan son derece ictinâb etmişlerdir. [B] MISIR SEFERİ’NİN HİKÂYESİ[/B] Nitekim Mısır seferinde Yavuz Sultan Selîm Hân’ın, rûhunu saran bir endişe üzerine askerlerinin torbalarını, geçilen yerlerden koparılmış meyve var mı, yok mu diye hassâsiyetle kontrol ettirmesi ve: Şâyet askerlerimin torbalarında, geçmiş olduğumuz yerlerden alınmış bir şey bulunsaydı, Mısır seferinden vazgeçecektim! demesi, çok meşhurdur. Böyle cihangirler yetiştiren Osmanlı’da devlet idâresine istihkâk; -müslüman olmaya ilâveten- memur olacağı işe liyâkate bağlıydı. Bu liyâkati gösterenlerin, ırken hangi millete mensup olduklarına aslâ bakılmazdı. Liyâkatsizlere ise, toplumun menfaatini ferdin menfaatine fedâ etmemek için, devlet kapısı aslâ açılmazdı. Kaynakça: Abide Şahsiyetleri ve Müesseseleriyle Osmanlı, Osman Nuri Topbaş, Erkam Yayınları [/QUOTE]
Alıntı ekle...
Kullanıcı Doğrulaması
Cevap yaz
Forumlar
OSMANLI TARİHİ
Kısa Yazılar
Osmanlı'nın Kul Hakkı Hassasiyeti
Üst
Alt